W 1961 roku, na terenie dziedzińca zamkowego w Legnicy odkryte zostały fragmenty murowanej kaplicy romańskiej. budowla z czasów księcia Henryka I Brodatego i Św. Jadwigi (1 poł. XIII w.). Zachowany rzut poziomy, spore fragmenty przyziemia, liczne detale architektoniczno-rzeźbiarskie.
Sensacyjne znalezisko, potwierdzało tezę o istnieniu w obrębie zespołu obronnego z czasów Św. Jadwigi i Henryka I Brodatego także kaplicy zamkowej. Odsłonięta budowla jest jednym z najstarszych obiektów sakralnych w Legnicy i można ją wiązać z wzniesioną w I poł. XIII w. kaplicą pw. św. Benedykta i Wawrzyńca. Podczas przebudowy zamku rozpoczętej przez ks. Jerzego Rudolfa w 1618 roku, kaplicę rozebrano.
W latach 1958-1972, w czasie prac remontowych na zamku legnickim prowadzone były równocześnie badania archeologiczno- architektoniczne. W 1961 roku w obrębie dziedzińca zamkowego odkryte zostały fragmenty murowanej kaplicy romańskiej znanej dotychczas ze źródeł historycznych i ikonograficznych.
W 1969 roku rozpoczęto prace przy budowie pawilonu wystawowego, które zakończono w 1975 roku. Obecna ekspozycja reliktów kaplicy, projekt wnętrza i rekonstrukcja wnętrza świątyni jest dziełem Jerzego Rozpędowskiego – prowadzącego prace architektoniczne. Od 1991 roku udostępniona jest do zwiedzania od kwietnia do października.